قلعه ای که دیوها ساختن…!
این قلعه در۶کیلومتری روستای کویچ و در دامنه کوه سهند و نزدیکی مشکین شهر در ارتفاع ۱۰۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد.
بعداز ۳ساعت پیاده روی و عبور از کوههای مرتفع و مسیرهای ناهموار و بعضا صعب العبور از روستای کویچ بر بلندای کوهی قلعه ای بود که روستاییان بر این باورند دیوها اون رو ساختن! و وقتی علت نامگذاری این قلعه رو جویا شدیم گفتن:”این سنگهای بکار رفته در ساخت قلعه رو فقط غولها میتونن ببرن بالای کوه و جابجاش کنن”!و براستی که درست میگفتن…
دوی قلعه سی (قلعه دیو) مربوط به قبل از دوره هخامنشی است این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۴۵ با شماره ثبت ۶۳۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی به ثبت رسیده است
در بین راه شکارچی ای دیدیم که شاید ۸۰ سال داشت و کوه های اطراف را بخوبی میشناخت و با این سن بالا سرزنده و چالاک تر از من کوه‌پیمایی میکرد و با ما تا قلعه همسفر شدو آواز خواند و هم‌کلاممون شد از خونه های در روستا میگفت که الان متروکه شدن و صاحبانشون با کندوکاو در محوطه قلعه و اطراف اون گنجی پیدا کرده بودن و از ده رفته بودن تا کشاورزان و گله دارانی که بدلیل کمبود آب و علوفه به شهر رفته بودن تا این روستا کوچک و کوچتر بشه…
درحد فاصل روستای کویچ تا کوهی که قلعه بر بلندای آن ساخته شده مناظر فوق العاده چشم نوازی بود که قلمرو مردمانی مهربان- خوشرو- بخشنده و قانع بود که عمده درآمد آنها از گله‌داری و کشاورزی تامین میشد طوریکه انگار سهمشون از دنیا سخاوت طبیعت بی نهایت زیبا بود و شاید همین طبیعت چشم نواز علت اصلی روح بزرگشون بود.در بین راه با تُرشک آشنا شدم گیاهی شبیه “سبزی شاهی” ولی بینهایت ترش و خوشمزه که نمیشد بیشتر از ۳-۴ برگ ازون رو همزمان خورد! لواشکی بود ترشک برای خودش بینهایت ترش و خوشمزه و ۱۰۰٪ ساخته دست طبیعت…
درحد فاصل روستای کویچ تا کوهی که قلعه بر بلندای آن ساخته شده مناظر فوق العاده چشم نوازی بود که قلمرو مردمانی مهربان- خوشرو- بخشنده و قانع بود که عمده درآمد آنها از گله‌داری و کشاورزی تامین میشد طوریکه انگار سهمشون از دنیا سخاوت طبیعت بی نهایت زیبا بود و شاید همین طبیعت چشم نواز علت اصلی روح بزرگشون بود.در بین راه با تُرشک آشنا شدم گیاهی شبیه “سبزی شاهی” ولی بینهایت ترش و خوشمزه که نمیشد بیشتر از ۳-۴ برگ ازون رو همزمان خورد! لواشکی بود ترشک برای خودش بینهایت ترش و خوشمزه و ۱۰۰٪ ساخته دست طبیعت…
و اما قلعه با سنگ هاي بزرگ به ابعاد 60 سانتي متر در 2 متر و 10 سانتي متر به شيوه قلعه هاي اوراتورها بدون ملات ساخته شده و داراي طبقات مختلف بوده كه قسمت اعظم آن از بين رفته است با سنگهایی با وزنی بین ۱ تا ۵ تن که روی هم چیده شده بود و بدلیل گذر زمان تنها بخشهایی از پایه های دیوار قلعه باقی مانده بود ولی میشد دید سنگها قبل از فروریختن و قلتیدن در دره های مجاور چه شکوهی داشتند ودر دلشون چه روزگارانی سپری میشد و گنجینه ای رو مراقبت میکردن، روی سطح فوقانی کوه که انگار سنگفرشی بود طبیعی یا دست ساز با سنگهایی با طول تقریبی۲۰متروعرض تقریبی ۱۰ متربا وزنی که قابل تخمین زدن نبود (شاید ۱۰تن) که بهم تقریبا چفت شده بود و سوراخهایی ۳تایی به قطر ۱۰ سانتیمتر در فواصل مشخص از همدیگه که انگار محل نشانه گزاری ستونهای قلعه دیو بود… از قلعه با اینکه چیز مشخصی باقی نمانده ولی وقتی بعداز۳ساعت پیاده‌روی در دل کوه و دشت به بالای کوه جاییکه قلعه در آن واقع شده میرسید و دیوارچینی به طول ۲۰۰متر در لبه ضلع شمالی کوه میبینید و با نگاهی ظریف به دره های اطراف کوه و دیدن سنگهای عظیم تراش خورده که الان در دره مدفون شده اند، به هیبت و شکوه گذشته این بنای ترسناک پی میبرید و با لحظه ای تفکر و تجسم و کمی رویاپردازی بر بالای کوه، قلعه ای را تصور میکنید با دیوارهایی با طول ۲۰ متریا بیشتر! که با سنگهای سیاه محصور شده و هیچ راهی برای نفوذ ندارد…
گفته شده زمان ساخت قلعه به دوران ایران باستان و قبل از هخامنش برمیگرده و جایی برای دور هم جمع شدن سران قبایل و گفتگو بوده…اما گمان دیگری هم هست و آن اینکه این قلعه محل نگهداری از طلاها و خراج بوده و گنجینه ای درآن نگهداری میشده که اینچنین بین کوههای بلند و دره هایی با۳۰۰متر عمق محصور شده!کوه بزرگی که قلعه بر بلندای آن قرار دارد از ۳طرف به دره و از یک طرف با شیبی ۴۰درجه به زمینهای اطراف راه دارد طوریکه انگار این قلعه برای دیده نشدن ساخته شده و قرا نیست ازجایی بجز خودش مراقبت کند! وهمچنین دست نیافتنی از گزند دشمنان جاییکه دفاع از آن آسان ولی حمله به اون سخت و غارتش تقریبا غیرممکن باشد!تا گنجینه امن بماند…
در دامنه دره مشرف به رُخِ قلعه, سوراخی در دل کوه حفر شده با حدود ۲متر طول ۱.۵ متر عرض و ۱.۵ متر عمق که انگار محل چمباتمه زدن دیوی در میان کوه باشد و محلی ها به اون”خونه دیو”میگویند و درست در میانه راه قبل از رسیدن به قلعه به چشم می‌آید، میشود چای تیشه را در بدنه تراشیده شده این گودال در دل سنگ دید و متصور شد دیوی را که با یک مشعل یا حتی گرزی آهنین چمباتمه زده تا نگهبان تنها راه رسیدن به قلعه دیو باشد…
گفته میشه پایین دره جنوبی خانه های سنگی ای بوده که محل زندگی روستایی ها و اهالی اون زمان بوده ولی الان گذر زمان و بی توجهی همگانی باعث شده در امتداد دره فقط سنگهای بزرگ تراش خورده یادآور شکوه گذشته باشه…
قلعه ها میراث دار تاریخ هستن...وبازماند هایی از زمانی که ما نبودیم!و تنها با مشاهده موقعیت و مکان قلعه میشه تجسم کرد چه رازهایی رو در دل خودش حفظ کرده...
نمای قلعه از دره مشرف به رخ قلعه:
قلعه ها میراث دار تاریخ هستن...وبازماند هایی از زمانی که ما نبودیم!و تنها با مشاهده موقعیت و مکان قلعه میشه تجسم کرد چه رازهایی رو در دل خودش حفظ کرده...
نمای قلعه از دره مشرف به رخ قلعه:
No comments:
Post a Comment